Herşeyin ilki zordur.. İlkokul bir mesela. Bütün gün aylaklık edip televizyon seyrettiğin günler geride kalmış, hiç tanımadığın bir ortamdasındır. Dahası annen de yoktur yanında..
Ya da ilk aşk... Acemilik akıyordur her yerinden.. elini mi tutacaksın kolunu mu atacaksın bir türlü kestiremezsin, civatası gevşemiş robotlar gibi götün başın ayrı oynar...
Bloga ilk kez yazı yazmak da böyle birşey. Umarım bundan sonrası daha keyifli olur...
Can sıkıcı kısmı atlattıktan sonra işin eğlenceli kısmına futbola gelelim. Oynaması en kolay oyunların başında geliyor herhalde. saklambaç ya da istop kadar kolay. Tabi bu kolay oyunu herkesten iyi, herkesten daha istekli oynayanlar da var.. Mesela George Best... Hızlı gece hayatı, kadınlara, spor arabalara ve tabi ki alkole olan tutkusundan daha fazlaydı futbola olan aşkı. O'ndan sonra hiç bir 7 numara o kadar güzel taşıyamadı o güzelim kırmızı formayı.. Bugün yaşasa, şimdiki şımarık 7 numarayı maymun ederdi herhalde... O'ndan sonra futbol hiç eskisi gibi olmadı... Fakat o hep bildiğini yaptı.. en sonunda da mahallede topu çocuklar gibi " verin topumu ben gidiyorum" dedi... Diğer tarafta yapılacak maçta sırtımızda 7 numaraları formalar seni destekleyeceğiz Best...
1 yorum:
Pele good, maradona better, George Best. boşuna dememişler herhalde.
Yorum Gönder